Ebedi Söz jan-ten bolýar
“Ozal-başda Söz bardy, Söz Hudaýdady, Söz Hudaýyň Özüdi. Ol ozal-başda Hudaýdady. Hemme zady Ol ýaratdy, ýaradylan zatlaryň hiç biri Onsuz ýaradylmady. Onda ýaşaýyş bardy, ýaşaýyş bolsa ynsanlaryň nurudy. Bu Nur garaňkylykda parlaýandyr, garaňkylyk oňa düşünip bilen däldir. Hudaý tarapyndan iberilen bir adam bardy, onuň ady Ýahýady. Ol güwälik etmäge, hemmeleriň özi arkaly iman etmegi üçin Nur hakda güwälik etmäge gelipdi. Onuň özi nur däldi, ol diňe nur hakda güwälik etmäge gelipdi. Ähli ynsanlary ýagtylandyrýan hakyky nur dünýä geldi. Ol dünýädedi, dünýä Ol arkaly ýaradylypdy, emma dünýä Ony tanamady. Ol Özüniňkilere geldi, Özüniňkiler Ony kabul etmediler. Emma Ol Özüni kabul edenlere, adyna iman edenlere Hudaýyň oglanlary bolma hukugyny berdi. Olar gandan, bedeniň islegi bilen ýa-da adamyň islegi bilen dogulman, eýsem, Hudaýdan doguldylar. Söz jan-ten bolup aramyzda ýaşady…