Üç Myhman

Üç Myhman

(Töwratdan alyndy)

Bir gün günüň jokrama yssy wagtynda, Ybraýym Mamräniň dub tokaýjygynyň ýanyndaky çadyrynyň agzynda otyrka, oňa Reb göründi.
2Ybraýym töweregine seredip, aňyrrakda üç kişiniň durandygyny gördi. Ybraýym olary gören badyna garşylamak üçin çadyrynyň agzyndan olara tarap ylgady. Ol iki bükülip, olara tagzym etdi.
3Ybraýym şeýle diýdi: «Eý, jenabym, eger men siziň göwnüňizden turan bolsam, onda öz guluňyzyň duşundan sowlup geçmäň.
4Men size aýagyňyzy ýuwar ýaly suw getirdeýin. Şu agajyň aşagynda dem-dynjyňyzy alaýyň.
5Size güýç-kuwwat berer ýaly bir bölek nan getireýin, çünki ýoluňyz bendäňiziň üstünden düşdi ahyryn! Soňra ýoluňyzy dowam etdirersiňiz». Olar: «Aýdyşyň ýaly edäý» diýdiler.
6Ybraýym howlukmaç çadyryna, Saranyň ýanyna geldi-de, oňa: «Derrew üç kersen oňat undan hamyr ýugur-da, nan ýap».
7Soňra Ybraýym mallaryna tarap ylgady-da, sürüden ýaş hem semiz bir göläni saýlap, ony hyzmatkär ýigide berdi. Onsoň hyzmatkär dessine nahar taýýarlamaga girişdi.
8Ybraýym gatyk, süýt hem bişirilen göläniň etini getirip, adamlaryň öňünde goýdy. Myhmanlar naharlandylar. Ybraýymyň özi bolsa olaryň ýanynda agajyň aşagynda durdy.
9Adamlar Ybraýymdan: «Aýalyň Sara nirede?» diýip soradylar. Ybraýym: «Sara ol taýda, çadyrda» diýip jogap berdi.
10Olaryň biri: «Indiki ýyl şu wagtlar men seniň ýanyňa ýene dolanyp gelerin we oňa çenli aýalyň Saradan bir ogul bolar» diýdi. Sara onuň arkasyndaky çadyryň agzynda bularyň gürrüňini diňläp durdy.
11Ybraýym bilen Saranyň ikisiniň-de ýaşlary bir çene barypdy; olar örän garrapdylar. Sarada aýbaşy gelmesi kesilipdi.
12Şoňa görä Sara içinden gülüp: «Men-de, adamym-da garry; şu ýaşdan soň men beýle şatlyga eýe bolup bilerinmi?!» diýdi.
13Şonda Reb Ybraýymdan: «Näme üçin Sara „Şu ýaşdan soň men, heý, çaga dogrup bilerinmi?!“ diýip güldi?» diýip sorady.
14«Rebbiň başarmajak zady barmy?! Bellenen wagtda, indiki ýyl şu wagtlar ýanyňa dolanyp gelenimde, Saranyň bir ogly bolar» diýdi.
15«Men gülmedim» diýip, Sara gorkusyna boýun almady. Reb: «Ýok, sen güldüň» diýdi.
16 Adamlar turup, Sodoma tarap ýola düşdüler. Ybraýym hem olary ugratmak üçin olar bilen bile gitdi.
17Reb şeýle diýdi: «Etjek bolýan işimi Ybraýymdan gizläýinmi?!
18Ybraýymdan beýik hem güýçli bir millet dörär. Ýer ýüzüniň ähli milletleri Ybraýymdan pata alarlar.
19Dogruçyllyk hem adalatlylyk bilen Rebbiň ýolundan ýöremekligi ogullaryna we nesillerine tabşyrsyn diýip, Men Ybraýymy saýladym. Eger olar Meniň aýdanlarymy berjaý etseler, onda Men Ybraýyma beren wadalarymyň hemmesini ýerine ýetirerin»
Hudaý hakykatdan hem isleýşi ýaly hereket eder, bu taryhda Hudaý ynsan keşbinde Ybraýym pygambere Özüni aýan etdi, Ybraýymyň öýünde myhman boldy we oňa garran wagty adam ölçegi boýunça mümkin bolmadyk zady, ýagny öz aýaly Saradan bir ogul bermekligi wada etdi. Biz ynsanlar aň düşünjämiziň çäklidigi üçin ýada belli bir dini pikirimize esaslanyp, Hudaý eýle ýada beýle etmez diýip pikir ýöredýäris, emma Hudaý Öz maksadyna laýyk işleýär we isleýşi ýaly ýagdaýda Öz hakykatyny aýan edýär. Töwratdaky bu Ybraýym atamyz bilen bolup geçen taryhyň üsti bilen biz Hudaýyň islese ynsan keşbinde hem gelip biljekdigini gördük we Hudaýyň muny edip biljekdigine iman etmelidiris!
Iki müň ýyl mundan ozal hem Hudaý bizi halas etmek üçin Ynsan keşbinde Isa Mesihde dünýä geldi. Adam aňy bilen muňa düşünmek kyn emma hakykatda bu şeýle bolup geçdi. Bu sebäpden Injilde şeýle ýazylan: “Ozal –başda Söz bardy, Söz Hudaýdady, Söz Hudaýyň Özüdi. Ol ozal-başda Hudaýdady. Hemme zady Ol ýaratdy, ýaradylan zatlaryň hiç biri Onsuz ýaradylmady…Söz jan-ten bolup aramyzda ýaşady…” Hudaý bütin adamzady günälerinden, şeýtanyň güýjünden we dowzah odundan halas etmek üçin bizi idäp Isa Mesihde ýere geldi we şol merhemetinden we söýgüsinden doly gutulyşy Özi üpjün etdi. Isa Mesih biziň günälermiziň muzdyny ýagny jezasyny haçda çeken ezýetleri, ganyny döküp janyny biziň üçin bermek bilen, jaýlanyp soňra üçünji güni gudrat bilen direlmegi arkaly ölümi eňmegi arkaly töledi we Onuň bu eden işine iman edenimizde wada edilen Hudaýyň gutulyşy bize iman arkaly gelýär! Isanyň gelmeginden müňlerçe ýyllar ozal bolup geçen bu taryhdaky Hudaýyň eden gudratly işi we ogul wadasy ýaly, Isa Mesihdäki gutulyş hem, adam ölçegi bilen mümkin bolmajak ýaly, emma Hudaý üçin hemme zat mümkindir. Ybraýym Hudaýyň wadalaryna we her bir aýdan sözüne iman edip aklandy we hatda “Hudaýyň dosty” diýip at aldy. Muňa meňzeşlikde Hudaýyň wadalarynyň iň soňky we kämil ýerine ýetmesi bolan Isa Mesihe iman etmek bilen biz hem hakyky imana we berekete eýe bolup bilýäris!
Mundan başgada ýene-de bir mysal biziň döwrümize ýakyn wagtda ýaşap geçen we bize has-da tanyş bolan beýik Türkmen şahyry Magtymguly atamyzyň başdan geçirenleri hem biziň ýokarda aýdanlarymyza iman etmäge ýardamçy bolarmyka diýip pikir edýärin. Magtymguly şahyrymyzyň başdan geçirenleri Hudaýyň Ybraýym pyýgambere Üç Myhmanyň üsti bilen aýan bolandygyna meňzeşdir. Ondan başga-da üns berilmeli zat, Magtymguly şahyryň Isa Mesihe -Şahymerdan hökmünde ýüzlenişi we Ondan ýardam isleýşidir. Magtymguly bilen bolup geçen bu zatlar aklyň haýran edijidir emma ynama laýykdyr!
Boldum Girýana
Ýazygym ýat edip, ýakam çäk edip,
Säher nalyş bilen boldum girýana.
Didämden ýaş döküp, ýüzüm häk edip,
Telbeler dek özüm urdum her ýana.

Köňlümni geçirdim jümle-jahandan,
Ne jahandan, belki, el üzdüm jandan,
Hezreti Isadan, Şahymerdandan (Hudaýdan)
Hümmet istäp, bakdym suýy-asmana.

Asmanyň ýüzünden kähkeşan uçdy,
Nägehan üç äre nazarym düşdi,
Iki ýaşyl geýmiş, bir sepitpoşdy,
Gözüm gördi, tilim gelmez permana.

Biri gelip, elin gögsümge urdy,
Biri bir tyg bilen ýüregim ýardy,
Agzyma agz goýup, biri dem urdy,
Diýdiler: “Arzyň diý Şahymerdana!”

Bular beýle diýgeç, tilim açyldy,
Gana-gana meý muhupbet içildi.
Köňlüme ýedi dür sowal geçildi,
Diýdim, “Rugsat bolsa, gelsin zybana”.

Iki uzyn ärdir, bir gysga kaddyr,
Diýdiler: “Hoş wagtdyr, ýagşy pursatdyr,
Sözüň bolsa sora-diýdi-rugsatdyr,
Köňle gelen sözüň gelsin beýän!”

Diýdim: “Gökden agyr, ýerden mert nedir?
Derýadan baý nedir, daşdan saht nedir?
Otdan ýakyjyrak, buzdan serd nedir?
Zäherden ajyrak nedir bu jana?”

Diýdi: “Ýaman töhmet agyr asmandan,
Gaharsyz ýagşy söz giňdir jahandan,
Mynapygyň köňli sahtdyr daşdan,
Ähli-kanyg meňzer bahry-ummana.

Jebr etgiji soltan –ýakyjy közden,
Bahyldan dilemek –sowukdyr buzdan,
Pakyra jebr etmek –ajy zäherden,
Öwütdir bu sözler bizden nyşana”.

Bular beýle diýgeç, ýerimden turdym.
Ýüwrüp etegine elim ýetirdim,
Mest boldum, sust boldum, özüm ýitirdim,
Gep-kelam tapmadym, galdym haýrana.

Diýdiler: “Üç kişi bolduk ussadyň,
Daýyma destandyr älemde adyň.
Magtymguly, wagtdyr, isle myradyň…”
Bu syr akmak açar ýa bir diwana.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *